Mieszkał w Warszawie, na początku wojny przeprowadził się do Zamościa. Został aresztowany i wysłany do obozu pracy w Janowicach; budował fortyfikacje w pobliżu linii rozgraniczającej wojsk niemieckich i radzieckich. Pod koniec maja 1942 r. Został deportowany do Sobiboru. Został wybrany do pracy w zespole stacji (Bahnhofkommando), zajmował się czyszczeniem wagonów. Ponadto pracował w kuchni i sortowni. Po 14 października ukrył się w lesie z Hellą Felenbaum (Weiss) i innymi więźniami Sobiboru, a także z grupą pięciu żołnierzy Armii Czerwonej, którzy uciekli z niewoli. Próbował przyłączyć się do oddziału rozpoznawczego i sabotażowego NKWD „Okhotniki” pod dowództwem Mikołaja Prokopyuka, ale nie został przyjęty do niego z powodu choroby. Wyemigrował do Izraela, gdzie pracował jako typograf.